Op zaterdag 9 juni begon in Stroe na een lange winterstop eindelijk de Nederlandse competitie bij de Mini Unlimiteds. Niet dat het team zich begon te vervelen, integendeel, er is in de afgelopen maanden met een heel aantal kleine aanpassingen aan de tractor stilletjes aan veel werk verzet. Zo is het frame vooral achteraan wat stijver gemaakt, is met een aanpassing van de vooras de voorkant 7 cm omhoog gekomen (wat voor een betere treklijn zou moeten zorgen, d.w.z. dat de machine beter in de ketting moet gaan hangen), is het gelukt om 7 kg gewicht van achter naar voren te krijgen (en niet omdat John naar voren moet hangen tijdens de run..), zijn de vlinderkleppen van de waste-gates verwijderd, is er een geweldige nieuwe data-logger gemonteerd en tot slot, omdat het oog wat wil, heeft Henry van Uden zich weer uitgeleefd en oa. de motorafschermingen weer mooi in de verf en de lak gezet.
In Stroe aangekomen een mooi plekje gevonden tussen collega minipullers in het ruime rennerskwartier en weer een beetje kunnen bijpraten met deze en gene. En met het oog op het programma was het idee dat er nog geen haast was maar vrij plotseling kwam er toch al een sleeptrekker om de Backdraft naar de weegbrug en het parc fermee te brengen. Omdat wij de proeftrek hadden moesten we ook nog eens als eerste van alle tractoren aantreden. Afijn, alle voorbereidingen verliepen toch nog goed… en over goed verlopen gesproken, dat gold zeker ook voor de run!! Zoals het heet: Uit het boekje! Een prima balans en een heerlijk lopende Meteor, duidelijk dat het winterwerk zijn vruchten heeft af geworpen. Dik tevreden werd vrij snel na afloop van de klasse aan de thuisreis begonnen want de volgende dag stond er nog een wedstrijd in het Duitse Anholt op de kalender. Thuis aangekomen werd de tractor weer even nagekeken waarbij alles nog prima in orde bleek te zijn. Alleen had de datalogger door een foutje bij het instellen voor de run geen data verzameld, jammer….
Op zondagmorgen vroeg aan de reis naar Anholt begonnen, zoals velen misschien wel weten is het dan wel een Duitse wedstrijd maar van vroeger uit toch ook met een Nederlands tintje (in het verleden deden er ook veel ‘Hollanders’ mee), de baan ligt ook nog eens net over de grens, hemelsbreed is het nog geen 200 meter… Dit jaar vierde het evenement zijn 40 jarig bestaan, de Nederlandse sleepwagen zou de scherprechter zijn, al met al een mooie gelegenheid om nog eens aan te kunnen haken. Na de koffie/thee/wat-dan-ook met cake van Moeders was er in tegenstelling tot Stroe best wel wat tijd voordat alles in gereedheid moest zijn, de aanvangstijd van de klasse was ook iets later dan vooraf gepland. En vandaag mocht de Backdraft ook nog eens als laatste in de klasse de baan op. Vooraf werd door John nog even bij de sleepwagen gecheckt of de afstelling wel zodanig zwaar zou zijn dat hij met vertrouwen gas kon geven. Nou, dat laatste bleek het geval en er werd ook zeker gas gegeven. Net als de dag er voor kon er weer een hele mooie run worden neergezet, uiteindelijk goed voor een 4e plaats. Twee jaar terug in Anholt werd er dan wel een beker meegenomen, vorig jaar gingen we naar huis met wat schade, dit jaar gewoon lekker naar huis met een heel goed gevoel! En, nadat de datalogger deze keer wel goed was ingesteld, met een heleboel gegevens over de motor waar we zeker ons voordeel mee kunnen gaan doen. Deze week wordt nog redelijk druk, naast het reguliere onderhoud is het ook de bedoeling om bij ‘de grote zus’ Roadrunner nog wat te helpen sleutelen en…moet de Backdraft ook nog worden voorzien van nieuwe achterbanden. Dit alles om komend weekend op de jubileumeditie van Made’s Powerweekend (dus in ons eigen Brabant) ons van onze ‘allergoeiste’ kant te kunnen laten zien.
Voor foto's van deze wedstrijden, kijk even onder media / wedstrijden 2018.
Reactie schrijven