Tja…. Powerweekend Made 2022, iets met ups en downs.
Vooropgesteld, het is een gigantisch gebeuren, zeker niet ‘Mini’ Unlimited maar bijna gewoon ‘Unlimited’ en de temperatuur op zaterdag was dat bijna ook. Mooi op tijd vertrokken vanuit Oost-Brabant naar het westen van de eigen provincie waar het net iets minder heet zou zijn…. Een best wel mooi en overzichtelijk plekje gevonden in het heule grote rennerskwartier, van de vrijdag tot en met zondag zouden er meer dan 500 deelnemers uit binnen- en buitenland rijden op 3 banen, niet allemaal tegelijk aanwezig gelukkig maar toch is een flink stukje weiland nodig voor alles.
Na allerlei bezoekjes aan ons stekje en wat bezoekjes aan andere stekjes was er een enorme, geweldige verrassing vanuit Drenthe. Er was na de run in Oudenhoorn al door speaker Erik van Oosterhout geopperd door de microfoon dat we stukken verder zouden kunnen komen met nieuwe banden, een optie die zeker in het achterhoofd zat maar ja, daar hangt een prijskaartje aan. En toen kwam in Made ineens Luink van der Laan aan met een geweldig aanbod. Voor wie hem niet kent: heel bevlogen akkerbouwer in ruste en eigenaar van het bevriende Exception team uit Exloo. Hij had nog een paar banden staan die we mogen hebben. Het was geen zonnesteek, geen vlaag van verstandsverbijstering door de stikstofproblematiek, maar gewoon…. Een ongewoon geweldig aanbod. Luink en uiteraard de rest van team: BEDANKT!! Heulemaal geweldig, daarmee kunnen we zeker vooruit. Vooruit, we moeten ze nog wel ophalen maar binnenkort moeten we toch toevallig in de buurt zijn voor hun thuiswedstrijd….
Voor wat betreft de wedstrijd in Made, eh ja. De wedstrijd zelf is dus meer dan groots, onze run was dat niet. Na de eerste runs in de klasse te hebben gezien hadden we besloten om de trekhaak iets aan te passen…wat helaas geen goede balans opleverde en er had wel een betere afstand in kunnen zitten. De baan was verder prima zeker gelet op het behoorlijk drogende weer maar de grip was in het begin even wat moeilijk te vinden, de trekker begon daardoor ook wat te schudden en de Go Pro camera die normaal trouw de beelden vanaf de rolkooi vastlegt hoe raar de machine ook soms mag stuiteren was nu ineens verdwenen en waarschijnlijk ook onder de No Mercy sleepwagen door ergens in de baan verdwenen…. Nou ja, de machtige Meteor liet zich in ieder geval van zijn beste kant zien voor het massale publiek, die liep weer als een zonnetje onder de Brabantse zon.
Na de geweldige vreugde over het aanbod van de banden, de lichte domper van de niet perfecte run en grotere domper van de verdwenen camera was er nog een grote domper bij het laden want daar verdraaide John zijn linker knie…… en dus een dag met hele goede banden van en met het Exception team en opgerekte kniebanden bij John (je verzint het niet…).
Afijn, twee weken na Made gaat de reis naar het mooie Drenthe, met als het goed is John weer op de been en op de Backdraft op de baan. Tot dan vanuit een vrijwel altijd zonnig Brabant, houdoe!
Stroe 2022, kort samengevat: “uit het boekje”.
Iets ruimer verwoord, een prima wedstrijd voor ons. Lekker op tijd vertrokken uit Veghel want onze klasse zou als eerste worden verreden, de weg naar Stroe is eigenlijk aardig rechtuit naar het noorden, een beetje bochtenwerk bij het verruilen van de A50 voor het laatste stukje binnendoor. Hopelijk zou de run op de baan ook ongeveer hetzelfde verlopen, rechtuit de baan over alleen na de run even de bocht om terug naar het rennerskwartier (oké, dat deel na de run dos wel achter een sleeptrekker…).
Op het wedstrijdterrein een plekje gekregen samen met de rest van de klasse, uitgeladen, bezoek gekregen van concullega’s en fans/vrienden uit binnen- en buitenland, want gelukkig kon de familie Richardson vanuit Groot-Brittannië na alle perikelen van de afgelopen jaren ook weer eens een Nederlandse wedstrijd bezoeken.
Tegen kwart voor 2 op naar de weegbrug en naar de baan, als enige Grand National klasse reed de Mini Unlimited op ‘baan 2’ waarop na ons de Farmstock klassen zouden worden verreden. Voor ons geen probleem, alleen misschien wat lastig voor wie onze klasse en tegelijk de Modified klasse op de andere baan ‘1” wil volgen of zoals de Lambada op beide banen moet rijden, wij hebben aan één baan genoeg… maar… wel een heel stuk van die ene baan want wat ging het weer lekker! Na het prima resultaat van Oudenhoorn eigenlijk niets veranderd aan de trekker, alleen de trekhaak een heel klein beetje bijgesteld. “Het zijn de kleine dingen die het doen” (via Google, het is blijkbaar een nummer van het duo Saskia en Serge), dat geldt zeker voor de hele hobby, maar ook voor de afstelling van de trekker. Gewoon weer een machtige run, motor pakte goed op, goede balans, rechtuit de baan over: Super!!! Op naar meer van dat alles.
Helaas verderop in de klasse een grote domper voor het team van The Challenger, net als ons rijdend met een Meteor maar in tegenstelling tot ons niet met turbo’s maar met een blower. In het verleden hebben ze al vaker hele onstuimige runs meegemaakt, vaak ook met forse schade. En ook nu ging het weer helemaal mis, de machine op zijn kant en heel zwaar beschadigd. Gelukkig kon de rijder snel en zonder kleerscheuren uit de rolkooi komen, maar verder….. Hopelijk kunnen ze de moed weer verzamelen om terug de baan op te komen en de vriendschappelijke strijd aan te gaan.
Na onze klasse nog aardig lang blijven hangen, genoten van het vervolg van de wedstrijd, veel bijgepraat, tijdens de een na laatste klasse maar weer vertrokken naar Veghel, al met al een voor ons zeer geslaagde dag. Deze week weer het noodzakelijke onderhoud doen en klaarmaken voor de grote wedstrijd in Made komend weekend.
Oudenhoorn 2022, op de goede weg….
Vroeger was het op Hemelvaartsdag steevast de eerste wedstrijd van het jaar in Wierden, toen de familie de Graaf in het Dafje (later de Volvo) naar Twente ging om daar met ‘White Horse’ spandoek achter het hek te gaan zitten. Nu was het voor de eerste keer op Hemelvaartsdag een wedstrijd in Oudenhoorn (voorheen was het op een zaterdag) en gingen de gebroeders met de rest van het team en hun eigen trekker op naar het westen van het land.
En tja, in plaats van een spandoek was een windscherm nu wel lekker geweest. Want het waaide nogal. Mooi op tijd vertrokken en mooi op tijd aangekomen, en een mooi plekje gekregen in het rennerskwartier, redelijk dicht bij de ingang van de baan. Met de bus van Vugts en bolide van Bertie als windvanger. O ja, en met op de Backdraft de nieuwe spatborden, iets groter en toch iets lichter! De namen van de sponsors er nu voor de gelegenheid niet handgeschilderdop vermeld maar met stickers op geplakt. Heel blij dat sponsors blijven plakken…
Voorafgaand aan de wedstrijd ook nog aardig wat werk gehad om de timing van de Meteor in orde te krijgen, laten we het er op houden dan een Mini Unlimited zeker geen minimaal aantal bouten, moeren en schroefjes heeft en met de compacte bouw niet meteen onderhoudsvriendelijk is. Gelukkig een klusje waar we hopelijk voorlopig van af zijn.
Voor het gebeuren op de baan met de ervaringen van Anholt in het achterhoofd de afstelling van de trekker vooral gezocht in de hoogte van de trekhaak. De invloed van de wind schuin van achteren op de grotere spatborden hebben we maar niet meegerekend…. De start was goed, met de huidige achterbanden blijft het een beetje zoeken naar grip maar verder… de neus net los, af en toe bijremmen en gewoon goed naar driekwart van de baan, buitengewoon blij!! Een prima, solide run, een mooie afstand en ondanks dat John compleet klem zit in de nieuwe stoel konden de handen toch weer snel de lucht in, begeleid door het enthousiaste commentaar van Erik van Oosterhout. Een prima resultaat voor ons, bovenin de klasse was het heel zeker ook een prima resultaat voor Poker Face die de overwinning behaalde op de thuiswedstrijd!
Ondanks dat het allemaal goed geregeld werd het er met de wind en lagere temperaturen niet aangenamer op, na onze klasse nog wel even de Light Modified klasse bekeken en toen maar weer naar Veghel vertrokken, op weg met een goed gevoel. Over een paar weken gaan we weer op pad naar Stroe voor de tweede wedstrijd van de competitie.
Voor bewegende beelden kijk op: https://youtu.be/0diQoJLLtMI !
Anholt 2022 achter de rug en eeh, nou ja, dat was ‘m niet.
Na een best wel bewogen periode binnen het team met een lappenmand en een lege hondenmand maar gelukkig ook een mooie vakantie en uiteraard na een goed bestede winterperiode met de nodige verbouwingen aan de trekker was het op de eerste zaterdag van mei tijd om voor de eerste keer op de baan te verschijnen. In voorgaande jaren al een paar keer op uitnodiging van de organisatie in Anholt gereden, met wisselend succes maar het is hoe dan ook altijd een mooie gelegenheid om de trekker uit te proberen, zeker ook met betrouwbare weerstand die de mannen van de No Mercy 3.0 sleepwagen aan ons weten te bieden.
De afgelopen tijd is er dus druk gesleuteld, onder andere met de nieuwe veiligheidseisen met bijvoorbeeld een speciale stoel en andere veiligheidsgordels, naast de gewone aanpassingen die we aan de machine hebben gedaan. En het blijft elke wedstrijd opnieuw proberen, maar het is wel leuk als dat voor de eerste officiële Nederlandse wedstrijd ook nog eens extra kan. En dat ook nog eens in het buitenland! Want de baan ligt toch zeker zo’n 50 meter aan de andere kant van de grens….
In volle bezetting qua mensen én tractor pulling hond Pepper vertrokken richting Anholt en daar rond 1 uur aangekomen, in het rennerskwartier meteen naast concullega Exception kunnen parkeren hetgeen meteen ook wel blije gezichten opleverde bij John en Niek aangezien de mannen uit Drenthe nu en DAF voor de trailer hadden staan in plaats van de vertrouwde Scania. Met de naast de Exception ook de Let’s Try uit Dronten stonden er zo toevallig ook 3 deelnemers naast elkaar die allemaal mede door Nauta worden gesponsord. Meteen overigens ook een kleine rectificatie voor wat betreft ‘dat was ‘m niet’, dat ging niet op voor alles wat er om de baan heen is, want naast het weer uitproberen van de Backdraft was het natuurlijk ook de gelegenheid voor bijpraten met allerlei vrienden en kennissen die soms ook weer voor het eerst sinds een lange winter op een wedstrijd komen, met zijn allen weer de wei in.Iedereen blij en Pepper uitgelaten… Na koffie, cake, wat laatste checks en andere zaken en met enige vertraging op het tijdschema was het iets voor 8 uur ’s avonds tijd om weer een keer serieus gas te geven. En dat was ‘m dus niet. De eerste deelnemer voor ons kwam niet van zijn plek, waardoor we eigenlijk een proeftrek hadden. Vooraf de baan toch iets verkeerd ingeschat qua grip en met geen andere deelnemers zien rijden bleek al snel dat er meer grip in de baan zat dan verwacht. De neus kwam voor het gevoel te hoog, het gas ging er voorzichtig af om hopelijk nog eens te kunnen rijden. Maar door dat er nog wel inlaatdruk is en op dat moment geen brandstof was een kleine plof in het inlaatspruitstuk en een kleine scheur op een lasnaad (een goede lasnaad maar hier net niet tegen bestand. Doordat de brandblusser ook nog eens losschoot (stevig vast maar net niet stevig genoeg) liepen, eh reden we ook nog eens tegen een diskwalificatie aan. Afijn, geen tweede poging dus, wel weer een ervaring rijker en een beetje sleutelwerk voor thuis. Geen reden om te juichen maar wel weer wat wijzer geworden, met zijn allen een goede dag weg geweest (en dat ook nog eens naar het buitenland), gekletst en Pepper weer wat wilde haren kwijtgeraakt.
Nu maar weer wat avondjes in de werkplaats aan de slag en op Hemelvaartsdag vol goede moed naar Oudenhoorn voor de eerste officiële wedstrijd van de Nederlandse competitie.