Voor het gemak maar even een quote uit het vorige verslag : “Nu maar kalm aan voorbereiden voor de wedstrijd in Made, de grootste wedstrijd in Europa in ons eigen Brabant, hopen dat we ons daar van onze beste kant kunnen laten zien.” Nou… dat is gelukt!!! Het kalme voorbereiden ten eerste maar vooral ‘ons van onze beste kant laten zien’. En dat voor plat gezegd een enorm veul volk!
Zaterdag dus een aardig stukje van oost naar west door Noord-Brabant gereden, eindbestemming Made. En dan loopt de provincie daarvandaan zelfs nog een stuk door. Groots.
Groots is ook de wedstrijd in Made, het Powerweekend is de allergrootste wedstrijd van Europa en zelfs in de Verenigde Staten staan ze er van te kijken wat er daar op een paar stukken weiland uit de grond wordt gestampt. Op één van die weilanden konden we een mooi plekje vinden in het enorme rennerskwartier, tussen concullega’s Poker Face en Top Dog in. Prima buren natuurlijk, wel jammer dat zo’n weiland helemaal vol komt te staan, natuurlijk met mooi materiaal maar een zuchtje wind is ook wel aardig. Want het was warm net als in Stroe. Afijn, extra reden om kalm toe te werken naar het tijdstip van onze klasse. Er lag een prima baan, dat was al wel duidelijk. Ondanks de hitte het hoofd er wel bij gehouden, gekozen voor een veilige setting qua trekhaakhoogte en alle andere variabelen maar natuurlijk wel met de bedoeling om er een mooie run van te maken. Nou die kwam dus en hoe!! De trekker pakte mooi op, de neus kwam een stukje los, in fraaie balans rechtdoor de baan over!! Pas bij de 81 meter hield het op. Speaker Erik van Oosterhout dolenthousiast op zijn eigen land en wij natuurlijk niet minder. Al het gesleutel, geploeter, alle ingeleverde vrije tijd, alles wat we tot nu toe zijn tegengekomen aan tegenslagen in één run terugbetaald! En dat ook nog eens op zo’n grote wedstrijd. Geweldig!! Na de run bijna vanzelfsprekend nog even door Erik geïnterviewd, gevolgd door een echte Brabantse ‘man hug’. Veul beter wordt het niet! Helaas voor het Lambada team ging bij hen het mis in de finale, de trekker begon te bokken en kwam op zijn kant terecht met flinke schade tot gevolg.
Na onze klasse in het rennerskwartier nog wat bakken macaroni geleegd op de skottelbraai en de magen daarna gevuld, vervolgens nog een heel stuk van de wedstrijd bekeken. Op de terugweg naar oostelijk Noord-Brabant een beetje rechts gehouden want we wilden het overige verkeer niet hinderen met onze brede glimlach. Gelukkig, eindelijk weer eens met een heel erg goed gevoel terug naar Veghel! En we kunnen er ook even rustig van nagenieten, een weekend zonder wedstrijd voor de boeg, de eerste zaterdag van juli mogen we naar het noorden, naar het Drentse Eext, de thuiswedstrijd van onze concullega Exception.
Houdoe!
