En de laatste wedstrijd van het seizoen achter de rug. 

Terwijl op allerlei plekken op het land van alles wordt geoogst, van mais tot uien, aardappels en zelfs de eerste suikerbieten uit de grond komen was het tijd om in Oudenhoorn uit te gaan vinden of wij nog wat vruchten konden gaan plukken. Of de opbrengst van uitdokteren, sleutelen, aanpassen en andere zaken een leuke oogst op zou gaan leveren dus.

Onder toeziend oog van mascotte Pepper alles ’s morgens ingeladen en zoals gebruikelijk lekker op tijd vertrokken, onze klasse stond pas als een na laatste op het programma maar je kan er maar alvast zijn, des te meer tijd ook voor alle gebruikelijke zaken vooraf. Zoals in het vorige verslag te lezen is zijn er thuis nog was aanpassingen gedaan, de banden nog wat bewerkt, daarnaast (nou ja, daartussenin dus)de trekhaak ook nog eens hoog gezet en de ontsteking nog wat vroeger. Hoe later in het seizoen, hoe vroeger de ontsteking…. 

Met dat concept de baan opgegaan, nog één keer aangehaakt voor onze grootste zeer gewaardeerde tegenstander, de sleepwagen. En dan oogsttijd, op het gas. Vervolgens blijkt alles te werken en hoe! Een machtig mooie run, er waren zeker al hele mooi runs dit seizoen, maar dit was echt die ene waar kalm aan naar toe is gewerkt. 

Vol van start, balans pakken én houden en recht de baan over. De uitlaten zelfs roodgloeiend, vlammen aan het eind op de uitlaten, een soort van vreugdevuur. Dé run van het jaar, de beste oogst denkbaar. Heel erg blij!! (en dat is een understatement). De perfecte manier om het seizoen af te sluiten.

Voor ons was het dus de laatste wedstrijd, een aantal concullega’s gaan komende zaterdag nog aanhaken in Tzum voor de bekerwedstrijd. Daar zal ook de definitieve eindstand in de competitie worden vastgesteld aangezien het meedoen aan een bekerwedstrijd 20 extra punten oplevert. Vampire is nu al wel gehuldigd als Nederlands Kampioen maar heeft die 20 punten nog wel nodig, waarbij aanhaken op zich voldoende is. Toplenzen Lambada en Screamin’ Bobcat eindigen op de tweede en derde plaats. Bij deze al wel gefeliciteerd!! 

En de onderlinge strijd dan met Exception? Tja, wij hebben onze 20 punten in Alphen verdient, Exception moet deze ook nog in Tzum binnen gaan slepen… Dan komen we op een zelfde aantal punten uit dus…. eh, we gaan nog even rekenen, we komen er op terug.

Houdoe! (met een extra grote glimlach)

Zo, even lekker uitgepakt in Alphen. 

Afgelopen zaterdag een ‘beetje thuiswedstrijd’ verreden in Brabant, met een beetje bochtenwerk vanuit Veghel naar het westen want een rechttoe rechtaan weg is er niet maar een paar kilometers extra door het Brabantse land is nooit erg. Zeker niet als het later met sleepwagen en al weer net de neus gericht op Veghel vrijwel kaarsrecht de baan over gaat…. 

Afijn, op de ‘beetje thuiswedstrijd’ na aankomst dus aardig uitgepakt, niet alleen de trekker en alle toebehoren gelost maar aangezien John een week eerder jarig was nog maar even extra appelflappen meegenomen. En uitgedeeld aan iedereen die langskwam voor koffie, thee, een praatje, de ‘gewone’ cake. 

Verder niets bijzonders, het was een bekerwedstrijd maar die hadden we zoals altijd zelf ook wel mee. Een bekerwedstrijd houdt in dat er geen punten voor de competitie kunnen worden verdiend maar de ervaring telde in dit geval en natuurlijk dat het wedstrijd in ons eigen Brabant betrof. En een ervaring was het zeker, een prima ervaring.

In de week vooraf de banden nog een beetje bewerkt om de pk’s nog iets beter op de baan te kunnen krijgen, de ontsteking nog wat aangepast en dan maar zien wat dat kan opleveren. Bij het starten krijgen we af en toe een helpende hand van andere teams, vaak iemand die na het starten de startkar even aan de kant trekt. Heel erg gewaardeerd, deze keer was het Rene Geerts, van de mede Brabantse V12 deelnemer Reny Mission Impossible. 

Waar wij verder dus zelf de kar (sleepwagen) gingen trekken deden zij dat later in de klasse ook met misschien wel hun beste run van het seizoen.

En onze eigen run? Die ging dus prima, de baan in Alphen is ons sowieso al goed gezind en nu ging de Meteor dan ook nog eens goed optoeren, de neus mooi los en vervolgens ging het in bijna rechte lijn naar een machtig mooie afstand van 84,99. Heul blij mee!!! Op de terugweg achter de sleeptrekker nog even moeten stoppen bij de Brabantse speaker van dienst Erik en daar de blijdschap kunnen delen via de microfoon. 

Oh ja, nog even gecheckt op Google Maps, als de lijn over de baan nog iets meer dan 40 kilometer wordt doorgetrokken komt je in de werkplaats in Veghel uit, wel nog een klein tikje links remmen. Hoe dan ook, dus heel tevreden weer terug kunnen gaan naar het oosten, wel met het idee dat er nog iets verbetering is te vinden in de banden. Daar nog even mee bezig maar verder dus (waarschijnlijk) helemaal klaar voor de laatste wedstrijd in Oudenhoorn waar we de onderlinge strijd aan kunnen gaan met naaste vriendschappelijke concurrent Exception. 

Komende zaterdag kijken hoe we een bijzonder seizoen in stijl kunnen gaan afsluiten.

Houdoe!

Montfoort 2025: Zoek de verschillen. 

Eh, bijna hetzelfde plekje als vorig jaar in het rennerskwartier, met hetzelfde uitzicht over de weilanden, dus daar zat het hem niet in. Wel een verschil met een week eerder in Lochem, toen kwamen we links naast Top Dog te staan, de latere winnaar van de klasse. Nu stonden wij uitgepakt en wel met de eerste ingeschonken koffie/thee en uitgedeelde appelcake toen dezelfde buren naast ons kwamen te staan… aan de linkerkant. 

In Veghel was het de afgelopen week vooral gewoon checken en onderhoud geweest, in Maasdijk vooral sleutelwerk door een gesmolten zuiger. Wel beide net als de rest van de klasse klaar voor de strijd. De grootste tegenstander in de vorm van de sleepwagen was als eerste gearriveerd dus die was er zeker ook klaar voor. 

In de eerste drie Farmstock klassen leek de baan een uitdaging te zijn. De vierde klasse, de Two Wheel Drives, ging prima de baan over dus wat dat betreft waren er toch al wat twijfels bij deze en gene weggehaald. Een heel aantal runs voor ons in de klasse die grotendeels zonder problemen verliepen, buurman Top Dog nam de gok door op links te starten… en ging op het eind links de baan uit. Gompie, de andere Meteor in onze klasse ging (met achteraf wel wat schade) naar een hele fraaie derde plaats. En wij….nou ja, het had wel iets beter gekund. De trekhaak was wat hoger gezet maar nu bleken de achterbanden toch moeite te hebben om het vermogen van onze Meteor op de baan te krijgen (over de voorbanden niets dan goeds..). Dus daar moet wat aan gaan gebeuren voor de volgende wedstrijd. Afijn, op een bijzondere manier deze wedstrijd dus in de uitslag voor onze tijdelijke buurman geëindigd. Verder wel achter Execption, die dus verder is gekomen op de baan. En nu één punt voor staat in de onderlinge competitie. Het wordt nog reuzespannend op de laatste wedstrijd in Oudenhoorn! 

Voor die tijd gaan we nog een keer volle gas geven in Alphen, deze wedstrijd telt niet mee voor de competitie maar tja, rijden in ons eigen Brabant, dat laten we niet schieten. Die wedstrijd is op de laatste zaterdag van augustus dus nog even relatieve rust…. alles relatief.

Houdoe!

De eerste zaterdag van augustus, de 40e editie van Tractor Pulling in Lochem. In het geval van Herman en John waren zij er vrijwel zeker de eerste editie al bij, met Pa en Ma langs de baan als supporters van White Horse, nu samen met de rest van het team óp de baan met de eigen trekker. Op de thuiswedstrijd van onze grootste tegenstander, de No Mercysleepwagen, uiteraard gunnen we hen altijd de uiteindelijke winst. 

De heenweg ging zoals al een heel aantal jaren met een kleine geplande omweg, langs het wedstrijdterrein eerst even rechtdoor naar Barchem, even koffie drinken bij de moeder van teamlid Niek. 

Na deze prima tussenstop dus door naar het rennerskwartier waar we na een paar jaar op een bijna vaste stek nu op een nieuwe plek konden plaatsnemen, uitladen en installeren. Koffie/thee en cake met een aantal vaste gasten aan tafel, een korte cursus Brabants, een korte regenbui en bijpraten over lief en leed. De klasse stond als eerste op het programma dus al snel was het tijd voor het klaar zetten van de trekker, aftanken, noodstop checken en afslepen naar de weegbrug.

Tja, hoe de White Horse er 40 edities geleden de baan over ging is zo even niet bekend al was dat toen ook iets minder belangrijk, de eigen run had nu wel iets beter gekund (altijd een punt ter verbetering..). De banden waren al vooraf onder handen genomen maar de baan bleek toch iets losser dan gedacht, met iets meer trekhaak had de balans beter kunnen zijn. Na een hele mooie start bleef de neus net iets te veel aan de grond. Verder uiteraard zeker niet ontevreden. En in de onderlinge competitie met gewaardeerd concullega Exception zijn we weer een paar punten uitgelopen. Stonden we vooraf in het rennerskwartier gewoon naast Top Dog, na afloop van de klasse stonden we naast de winnaar, de grootste beker ging mee met de buren naar Maasdijk. De andere Meteor in de klasse Gompie werd tweede, thuisrijders Vampire nam de derde plaats mee naar Neede. Zelf gewoon een goed gevoel mee terug genomen naar Brabant.    

Terug in Veghel de data weer bekeken, de trekker de komende week weer klaarmaken voor de volgende wedstrijd in Montfoort aanstaande zaterdag.

Houdoe!

Afgelopen zaterdag hebben we weer onze stranddag gehad, op de Beachpull, gehouden op de evenementenlocatie ‘Veluwe aan Zee’ dat naast het Nuldernauw ligt. En daar, vlak langs de A28 ter hoogte van Putten mochten wij weer gaan uitproberen of we weer vooruitgang hadden geboekt vergeleken met vorige week. 

Wat vrijwel gelijk was aan vorige week dat we voor 12 uur op de plaats van bestemming waren, in dit geval kregen we een plaatsje met uitzicht op het water (water achter de rietkraag, geen neerslag), wat dat betreft hebben we er al slechter bij gestaan. De klasse stond gepland om 18 uur dus rustig de tijd om bezoek te ontvangen of zelf bij anderen langs te gaan. 

We waren als tweede aan de beurt in de klasse met alleen thuisrijder The Riddle voor ons dus eigenlijk geen gelegenheid om te kijken hoe anderen de baan over gaan. Al hebben we natuurlijk onze eigen kijk op de ideale run…. Oké, er is na Eext iets veranderd, de trekhaak is iets hoger gegaan en de bediening van de gashendel door de rechterarm bij de start is wat aangepast… En wat dan het resultaat is? Gas er op, neus mooi los en vrijwel vlekkeloos de baan over. De Meteor deed het al, de rest van de trekker gaat daar in mee. Al blijven er verbeterpuntjes, dit was een run uit het boekje. Een hele mooie afstand en al hadden we een proeftrek, een tweede poging is echt niet nodig. Buitengewoon tevreden!! Na 81,38 meter werk voor de rechterarm daarna ook de linkerarm aan het werk voor het juichen vanuit de rolkooi. Met begeleidend commentaar van Erik van Oosterhout die zijn enthousiasme ook niet onder stoelen of tribunes steekt.

Iets na acht uur de A28 weer opgedraaid op weg naar het Brabantse land na een prima dagje ‘strand’. Nu weer een paar weken relatieve rust tot de volgende wedstrijd op de eerste zaterdag van augustus in Lochem. Relatieve rust want uiteraard gaan we weer aan de slag met de laatste ideeën en zullen er ook vast wel weer nieuwe ideeën ontstaan.

Houdoe!