Even vanuit de Brabantse keuken. 

Was het in Loerbeek nog nasi op het menu en op de baan vervolgens gewoon ‘nie’, afgelopen vrijdag was het thuis in Veghel rijst die in het water viel om te worden gekookt en die op zaterdag in Stroe opgewarmd in de smaak viel. 

En een wedstrijd die zeker niet in het water viel.

Net voor de middag aangekomen in Stroe, plekje gevonden in het rennerskwartier waar de organisatie het zo had ingedeeld dat de deelnemers per klasse zoveel mogelijk bij elkaar stonden wat onder andere handig is voor de chauffeurs van de sleeptrekkers die ons naar de weegbrug en baan moeten brengen. En later weer terug…  

De weersverwachtingen waren net als in Loerbeek al dagen lang twijfelachtig maar leken toch in het voordeel van de wedstrijd uit te gaan pakken. De wedstrijd zou om 14 uur beginnen maar met nog één bui in het vooruitzicht werd besloten om rond half vier te gaan rijden met de eerste klassen en dan sowieso voorlopig alles zonder finale te verrijden om tijd in te halen. 

Voor ons betekende dat eerst nog rustig afwachten en de tijd te vullen met de gebruikelijke bezigheden met koffie en cake en zo. Nadat we in Loerbeek niet hadden gereden betekende het dus ook dat we nog steeds doorgingen met wat we voor die wedstrijd in gedachten hadden. De Meteor wel een beetje meer methanol gegeven omdat de temperatuur in Langendijk iets aan de hoge kant was. We waren als één van de eersten in de klasse aan de beurt en het vergelijk met de anderen was dus niet te maken. Maar gewoon voor onszelf: Wat een geweldige run!! Een motor die heerlijk draait, balans prima, rechtuit de baan over… alles wat op zijn plek moet vallen deed dat eigenlijk ook. 

Heel erg tevreden!! 

De handjes weer enthousiast de rolkooi uit!! 

Over op zijn plek vallen gesproken, de volgende deelnemer was Gompie. Al decennia lang ook rijdend met een Rover Meteor, in het verleden veel successen geboekt en een aantal jaren terug begonnen met eenzelfde motor maar dan met een Procharcher voor de drukvulling. En na het nodige leergeld te hebben betaald in voorgaande wedstrijden viel het nu op zijn plek. Wat resulteerde in een overwinning, de eerste voor een V12 in de klasse in jaren. Proficiat!

Na de klasse op het gemak gegeten en na het inpakken weer richting Brabant gereden. Nu alles weer checken en dan volgende week zaterdag hopelijk nog zo’n optreden op de grote ‘meestindebuurtwedstrijd’ in ons eigen Brabant, tijdens Powerweekend Made.

Houdoe!

03 Loerbeek

En dat was Loerbeek. 

Trekker goed, koffie, cake, nasi, allemaal goed, ook geen klachten over de bijbehorende kroepoek. En niets te melden over de run want die is er niet geweest.

Eerst nog maar even qua tekst in zijn achteruit de werkplaats in. Na de run in Langedijk en de daaropvolgende brand was de oorzaak dus wel duidelijk, de schade viel gelukkig mee, alleen een paar slangen die wat te heet waren geweest. Het checken, loshalen, opbouwen en alles er omheen koste wel de nodige tijd maar we hebben het toch weer gered. De afstelling van de Meteor nog wat rijker gezet qua brandstof om de motor wat minder te belasten maar verder dus helemaal klaar voor de wedstrijd in Loerbeek. 

Het leek er alleen op dat Pluvius ook klaar was voor Loerbeek, de weerverwachting gaf weinig hoop, de regen werd vooral in de middag in het oosten van het land verwacht, hetzelfde oosten waar ook Loerbeek ligt, in het zuiden van de Achterhoek.

In het rennerskwartier de tenten voor mens en machine opgezet, die voor de mensen vol gezet met tafel en banken, die voor de Backdraft tijdelijk alleen voorzien van het grondzeil, zodra zeker zou zijn dat de wedstrijd zou worden verreden kon de trekker het verblijf in de aanhanger gaan verruilen voor de tent en worden klaargemaakt voor de run. Brandstof tanken, accu aansluiten, dat soort zaken. Voorlopig ging het alleen 1 tent verderop allemaal door, met koffie tanken, de cakedoos openen. Dat soort zaken. De tijd doorbrengen in goed gezelschap. De wedstrijd begon voorzichtig op de geplande tijd maar werd helaas al weer snel stilgelegd waarna de mededeling kwam dat er zou worden afgewacht tot 18 uur, het tijd doorbrengen in het rennerskwartier zou nog een tijd worden verlengd. De skottelbraai werd opgestart en met nog wat extra gezelschap werd alle meegebrachte nasi en kroepoek verdeeld en verorbert. Iets na zes uur werd er daadwerkelijk opnieuw begonnen met de wedstrijd alleen werd er door een groot aantal deelnemers getwijfeld over de conditie van de baan waarop werd besloten om niet voor de competitie te gaan rijden. Deelnemers die wilden aanhaken voor de ervaring en een eventuele beker konden alsnog aanhaken, Backdraft heeft echter de aanhanger niet verlaten. 

Uiteindelijk heeft Exception de grootste beker meegenomen naar Drenthe, wij zijn wat versnaperingen armer maar een heel aantal goede gesprekken rijker terug gegaan naar Noord-Brabant. 

Nu twee weken (relatieve) rust tot de volgende wedstrijd op 7 juni in Stroe.

Houdoe!

2025 Backdraft 02 Langedijk

Nadat in het vorige verslag met het team slechts een paar meter de deur uit zijn gegaan was het afgelopen zaterdag tijd om een flink eind buiten Veghel te gaan kijken. 

Op pad naar Noord-Holland om in Langedijk aan te gaan haken op deze eerste wedstrijd van de competitie. Een dag met best wel gemengde gevoelens. 

Ruim op tijd vertrokken, ruim op tijd aangekomen in het ruime rennerskwartier en aldaar alles voor de eerste keer uitgeladen en geïnstalleerd. Met koffie/thee en cake ter versterking ons voorbereid en af en toe iemand gewezen op de bijzondere vermelding op de spatborden. ‘Mam bedankt’ als eervolle vermelding voor de moeder van Herman en John die begin dit jaar is overleden. Indertijd na het overlijden van Pa werd hij ook op dezelfde manier bedankt, de familie die vroeger gezamenlijk als White Horse supporters wedstrijden bezocht, de ouders die mede verantwoordelijk zijn dat de Backdraft aan het 26eseizoen is begonnen.

De wedstijd begon alvast goed op de weegbrug, trekker en rijder bleken mooi onder te limiet te zijn. De baan bleek een uitdaging te vormen voor een heel aantal deelnemers, wij mochten als 6e in de klasse de baan op. Speaker Ruben Fortuin besteedde vooraf nog aandacht aan de speciale stickers en het verhaal erachter. Bedankt Ruben, heel gewaardeerd. Helaas bleek bij het aanhaken dat de trekhaak niet goed zat, de bout waarmee deze aan het frame is bevestigd bleek los te zitten. De keuze was eenvoudig, zes plaatsen opschuiven en de constructie weer in orde maken. Daarbij kwam meteen ook hulp van buiten het team, zo ging Gert-Jan van der Laan (Exception) zonder problemen in de weer met sleutels, bout en moer terwijl we zelf weer ‘gewoon’ de trekker konden klaar maken voor een nieuwe run (aftanken, controleren, et cetera.). Bedankt! 

Met een aantal onstuimige runs van voorgangers in gedachten al wel gekozen voor een veilige lage afstelling van de trekhaak, deze bleek op het moment met de constructie nog wat lager uit vallen dan misschien gewenst maar vooruit. Gewoon maar eens gas geven en kijken wat de motor zou doen, meters maken en data verzamelen. Dat ging eigenlijk tot tevredenheid, de Meteor liep prima en ondanks het ontbreken van balans ging het prima vooruit. Alleen ging het mis aan het eind van de run. Bij de koppeling van de retour van de meteringvalve lekte methanol waardoor brand ontstond wat in het daglicht echter slecht te zien was. Met water is in eerste instantie de brand vooraan geblust, iets later bleek het echter ook achteraan de motor nog te branden. Afgezien van wat schade doordat John met kracht de slang vanaf het linker kleppendeksel weg rukte lijkt het op het eerste oog nog mee te vallen maar er zal nog verder in de motor gekeken worden naar oorzaak en gevolgen en er zal worden nagedacht over de oplossing. De koppeling in kwestie was na de kleine verbouwing en het vernieuwde inlaatsysteem iets verder naar voren gekomen en als misschien toekomstig probleem voorzien maar dit was wel erg snel, daar zal zeker aandacht aan besteed moeten worden. Nog wel twee weken tot de volgende wedstrijd maar al met al zeker genoeg te doen. 

De rest van de klasse leverde een enerverende strijd op met een aantal onstuimige runs waarbij Vampire het slechts wegkwam door half op zijn zij voor de sleepwagen te eindigen. Bovenin de klasse ging de overwinning overtuigend naar Toplenzen Lambada, met Let’s Try en Top Dog op een verdienstelijke tweede en derde plaats. 

Na een warme maaltijd was het voor ons tijd om in te laden waarbij John zijn knie nog even pijnlijk in aanraking liet komen met de startkar, met nog een paar uur sturen voor de boeg ook geen pluspunt. Tja, al met al een enerverende start van het seizoen dus. Maar vol goede moed nu verder aan de slag om de trekker weer klaar te maken voor Loerbeek over twee weken. 

Houdoe

Het eerste teamuitje van 2025 is weer achter de rug, lekker dicht bij huis, zo’n 10 meter. 

De laatste zaterdag van maart is de trekker weer de werkplaats uitgekomen om de Meteor voor de eerste keer te starten. Vorig jaar gebeurde dat qua datum een dag later dus heel mooi op schema. 

Met een enerverende winter achter de rug hebben we in diezelfde tijd toch weer de hele motor uit elkaar gehaald, gecheckt en met een aantal verbeteringen in elkaar gezet. De koppen zijn gevlakt, de inlaat is aangepast.

Of de aanpassingen echt gaan werken weten we pas als het gas open gaat op de baan, het starten nu was vooral om te kijken of de Rover überhaupt wil starten natuurlijk, of we niets iets vergeten zijn, de motor lekker draait, dat soort dingen. En ja, als extra bonus om de hele club bij elkaar te hebben. Na een paar bakken koffie werd de trekker rond 10 uur naar buiten gerold.    

Nadat de brandstof zijn weg had gevonden gaf de V12 de eerste klappen, de motor liep lekker, er waren alleen een tweetal hele kleine lekkages die met een paar sleutels en een dopje opgelost konden worden. Eén blokkade was het blok dat achter het achterwiel lag , prima op zijn plek totdat de trekker wél iets verder naar achter moest rollen. De koppeling deed het daarna ook goed en ja, blijkbaar klonk het geluid van de V12 voller dan voorheen. 

Enige sleutelwerk betreft nu de afstelling van de gaskabel, doordat de gasklep ietsjes verder naar voren is gekomen is de afstand tot de gashendel groter geworden en bleek de hendel wat lastig te bedienen. Hooguit en paar sleuteltjes en een paar minuutjes werk. Rest daarna nog het afmonteren, afscherming, beplating naast de motor en achterop de trekker. En dan zouden we klaar moeten zijn voor het 26e seizoen. Jubileumjaar + 1, maar sowieso toch een bijzonder jaar. Bijzonder dat gewoon weer onze speciale hobby kunnen uitoefenen.

Een blik achter de nu weer gesloten garagedeur kan worden geworpen op de Open Dag op 19 april van 14 tot 17 uur, Rembrandtlaan 3️⃣8️⃣, Veghel.

Houdoe!

“Uit de hand gelopen hobby”… 

De titel van het artikel 25 jaar geleden in het Tractor Pulling Magazine, over de bouw van de trekker, nog voordat er ook maar een meter was gereden….

Afgelopen seizoen het 25e jaar Backdraft, nog steeds heel lekker stapje voor stapje weer iets verder uit de hand aan het lopen. Maar nog steeds zonder al te gekke dingen te doen.

Alhoewel, geen gekke dingen, we doen nog steeds mee met de Rover Meteor, met een V12 in een klasse met vooral grote V8 motoren, dat is op zich ook al best gek misschien. En met die V12 hebben we afgelopen seizoen dus weer wat stapjes vooruit gezet. Oké, de wedstrijd in Eext was even een stap terug, foute inschatting van de omstandigheden maar tja, een mens is nooit te oud om te leren. 

Een hoogtepunt dit jubileumseizoen was natuurlijk dat we in Made ‘gewoon’ in het rennerskwartier achter de hoofdtribune mochten staan. Even de veters goed strak en niet naast de schoenen gaan lopen. Nou ja, dat laatste net zoals anders dus… Een ander bijzonder stapje afgelopen jaar: de geboorte van Melle, zoon van teamlid Niek en Karin. Nog even niet rondstappend in de werkplaats maar ook zonder mogelijk werkplaatsbezoek toch bijzonder en waardevol.

Verder dit seizoen vooral heel lekker meegedaan op ons niveau in de klasse, een heel aantal mooie runs gemaakt, blij dat wat we af en toe uitdokteren blijkt te werken. Blij met de waardering die we daarvoor krijgen, de blijdschap die na een goede run onder de helm vandaan komt helpt daar zeker wel aan bij maar toch..  Het enthousiasme van de commentatoren, die duimpjes omhoog langs de baan, het applaus, de waardering van de concullega’s. Bloemen en bekers zijn er voor ons niet bij maar dit met het team voor elkaar kunnen krijgen, nog steeds na zoveel jaar.. heel erg blij mee.  

Met dank natuurlijk aan de organisatoren op wiens wedstrijden we gas mogen geven, aan de NTTO en de functionarissen die alles in goede banen en op goede banen weten te leiden en vooral daarbij dank aan de bemanning van de No Mercy 3.0 die ons steeds weer enthousiast tot stilstand weet te brengen. En dank aan iedereen die ons ondersteunt, alle sponsoren op allerlei vlakken die ons ook al zo lang bijstaan, iedereen die ons op wat voor manier dan ook helpt, door belangstelling, een duwtje in de rug, alle hulp. Zonder die steun redden we het niet. En uiteraard bijzonder trots dat wij het al zo lang vol weten te houden.

Ondertussen is de barbecue weer afgekoeld na een klein einde-seizoen/jubileumfeestje. Nu weer wat meer rust, tijd om groot onderhoud uit te voeren oftewel de complete trekker demonteren. En verder uitvinden wat we nog kunnen verbeteren en de al gemaakte plannen proberen uit te voeren. Op zoek naar gewichtsbesparing, een nog betere afstelling van de Meteor, proberen alle verzamelde data daarop los te laten. En aan de slag met nieuwe banden, een paar maanden terug al opgehaald bij de familie Boer. Onze grote supporter Pepper (Corgi) heeft gelukkig geen problemen met de banden uit de Bobcat stal. Zonder gekheid, het op de baan krijgen van het vermogen is gewoon heel belangrijk en we hopen hiermee letterlijk verder vooruit te kunnen gaan. 

Vooruit in ons 26e jaar met de hobby. 

Hopelijk wordt het in 2025 toch ook weer gewoon een feestje om mee te kunnen doen.

Houdoe!